Quorum altera prosunt, nocent altera. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex.

An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? An potest cupiditas finiri? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. At iam decimum annum in spelunca iacet. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Inde igitur, inquit, ordiendum est. At hoc in eo M. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Eademne, quae restincta siti? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Eadem nunc mea adversum te oratio est. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Quis hoc dicit? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque

servantem vivere. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quae contraria sunt his, malane?

Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Avaritiamne minuis?

Urgent tamen et nihil remittunt. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Non potes, nisi retexueris illa. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; An hoc usque quaque, aliter in vita? Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quid est enim aliud esse versutum? Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

Nos commodius agimus. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Quare conare, quaeso. At iam decimum annum in spelunca iacet. Virtutis,

magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Age, inquies, ista parva sunt. Duo Reges: constructio interrete. Ad eos igitur converte te, quaeso.