Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Ita prorsus, inquam; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Quid de Platone aut de Democrito loquar? Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant. Summus dolor plures dies manere non potest? Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? At iam decimum annum in spelunca iacet.

Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Sed quia studebat laudi et dignitati,

multum in virtute processerat. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Cui Tubuli nomen odio non est? Quid enim? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.

Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Sint ista Graecorum; Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Hoc est non dividere, sed frangere. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Duo Reges: constructio interrete. Odium autem et invidiam facile vitabis. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.