Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Sumenda potius quam expetenda. Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Non est igitur voluptas bonum. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? An nisi populari fama? Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Bork Est, ut dicis, inquit; Que Manilium, ab iisque M.

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid

tu, inquit, huc? Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Sed quid sentiat, non videtis. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Istic sum, inquit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Ut aliquid scire se gaudeant? Duo Reges: constructio interrete. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quid de Pythagora? Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Eademne, quae restincta siti? Nunc

haec primum fortasse audientis servire debemus. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Torquatus, is qui consul cum Cn. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.