Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Quod equidem non reprehendo; Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Ratio quidem vestra sic cogit. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Age, inquies, ista parva sunt. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Duo Reges: constructio interrete. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quid adiuvas? Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? At quicum ioca seria, ut

dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Itaque contra est, ac dicitis; Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet? Si enim ad populum me vocas, eum. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Quippe: habes enim a rhetoribus; Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Dicimus aliquem hilare vivere; Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Bonum valitudo: miser morbus. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Quid ergo? Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Negat enim summo bono afferre incrementum diem.