Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Explanetur igitur. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quod quidem nobis non saepe contingit. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur id non ita fit? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Duo Reges: constructio interrete. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quis est tam dissimile homini.

Dat enim intervalla et relaxat. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Polycratem Samium felicem appellabant. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime

dicitur. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Restatis igitur vos;

Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Beatus sibi videtur esse moriens. Quid ergo? Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.

Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.

Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Sed haec in pueris; Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Non est igitur voluptas bonum. Sed nimis multa. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Quo modo autem philosophus loquitur? Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique

delectantur historia?

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Ubi ut eam caperet aut quando? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Quis enim redargueret? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia.