Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Ratio quidem vestra sic cogit. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Bork

Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Quo igitur, inquit, modo? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quid censes in Latino fore? Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?

Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere. Equidem e Cn. Immo videri fortasse. Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Satis est ad hoc responsum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Odium autem et invidiam facile vitabis. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.

Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Cur, nisi quod turpis oratio est? Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Qui non

moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Memini vero, inquam; Murenam te accusante defenderem. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Ut pulsi recurrant?

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Vide, quaeso, rectumne sit. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; An haec ab eo non dicuntur? Summus dolor plures dies manere non potest?

Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Duo Reges: constructio interrete. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Erit enim mecum, si tecum erit. Falli igitur possumus. Nunc vides, quid faciat. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Maximus dolor, inquit, brevis est. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Id enim natura desiderat. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Itaque his sapiens semper vacabit.