Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.

Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Sed hoc sane concedamus. Cur post Tarentum ad Archytam? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Quae est igitur causa istarum angustiarum? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Sint modo partes vitae beatae.

Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quod iam a me expectare noli.

Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quare ad ea primum, si videtur; Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Illi enim inter se dissentiunt. Bork Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Scio enim esse

quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; At hoc in eo M. Quid, de quo nulla dissensio est? Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Quid adiuvas? Si enim ad populum me vocas, eum. Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant; Duo Reges: constructio interrete. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nam quid possumus facere melius? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Iam enim adesse poterit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Age nunc

isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Recte, inquit, intellegis. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus.