Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Eam stabilem appellas. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Cur, nisi quod turpis oratio est? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quid est igitur, inquit, quod requiras? Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.

Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Optime, inquam. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Hoc non est positum in nostra actione.

Torquatus, is qui consul cum Cn. Esse enim, nisi eris, non potes. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Hoc non est positum in nostra actione. An haec ab eo non dicuntur? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Quae sequuntur igitur?

De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Ratio quidem vestra sic cogit. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Ne discipulum abducam, times. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Bork

Scaevolam M. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Sed haec nihil sane ad rem;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Duo Reges: constructio interrete. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Illum mallem

levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Non laboro, inquit, de nomine. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.

Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Ubi ut eam caperet aut quando? Bork Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Collatio igitur ista te nihil iuvat. Bonum integritas corporis: misera debilitas.