Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Ac tamen hic mallet non dolere. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Nullis enim partitionibus, nullis definitionibus utuntur ipsique dicunt ea se modo probare, quibus natura tacita adsentiatur. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Bork Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Zenonem roges; Sed plane dicit quod intellegit. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Sed fortuna fortis;

Quid, quod res alia tota est? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.

Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad

Pomponium perreximus omnes. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Cui Tubuli nomen odio non est? Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. At iam decimum annum in spelunca iacet.

Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Et quidem, inquit, vehementer errat; Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Duo Reges: constructio interrete. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Nonne odio multos dignos putamus, qui

quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?