Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Satis est ad hoc responsum. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Igitur ne dolorem quidem. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Tum mihi Piso: Quid ergo? Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quis istud

possit, inquit, negare? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;

Id est enim, de quo quaerimus. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Sed haec nihil sane ad rem; Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Haec dicuntur inconstantissime. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Haec dicuntur inconstantissime. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Immo videri fortasse. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Sed haec nihil sane ad rem; Cur haec eadem Democritus? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Si longus, levis; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quid sentiat, non videtis. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Duo Reges: constructio interrete. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quis est tam dissimile homini.