Quid censes in Latino fore? Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Tubulo putas dicere? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Memini me adesse P.

Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quod cum dixissent, ille contra. Duo Reges: constructio interrete. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.

Facillimum id quidem est, inquam. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. An hoc usque quaque, aliter in vita? Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Cave putes quicquam esse verius.

Quis Aristidem non mortuum diligit? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Sed nonne

merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Pauca mutat vel plura sane; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Ita prorsus, inquam; Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Utilitatis causa amicitia est quaesita. Cyrenaici quidem non recusant; Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat.

Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Est, ut dicis, inquit; Quod cum dixissent, ille contra.